Mijn paarden
Josje
Afstamming onbekend
Josje is waar mijn grote paardenavontuur mee begon. Ik reed op een manege en mocht hier in de buurt Josje gaan rijden. Ik was bijna 12 en Josje 4,5 jaar oud. Achteraf natuurlijk niet heel handig, maar ik ging de uitdaging aan. Ze was een dame met veel uitstraling en power. De uitstraling kwam vooral op wedstrijden extra tot uiting en dan was het ook een hele madam.
Wat heb ik een tranen gevloeid omdat Josje bokte, niet stil stond met poetsen en altijd weigerde voor een hindernis. Maar het bleef mijn Josje. Als alle ogen op haar gericht waren deed ze er nog een schepje bovenop. Dit ging nog wel eens ten koste van de rijdbaarheid. Hierdoor ben ik ook verder gaan kijken dan alleen dressuur. Grondwerken en aan de lange lijnen, zonder hoofdstel door de bak, en ze bleek veel makkelijker te remmen in het bos als ik reed met een traininghalster dan met bit. Hier hebben we samen een hele groei doorgemaakt, maar die dressuurproef bleef kriebelen. Dus toch weer het bitje in (toen moest dat nog) en weer op wedstrijd met mevrouw showbink
Wel kreeg ik meerdere malen van de jury te horen hoe mooi ze het vonden dat ze de hele proef de oren strak naar voren had staan. Ik heb na veel trainen en lessen deze power om kunnen buigen naar werklust. Met deze werklust hebben we het helemaal naar de Nederlandse kampioenschappen geschopt in de klasse L2. Natuurlijk hebben we niks gewonnen, maar de ervaring op zich was een kroon op al het harde werk. Ik ben in datzelfde jaar gevlogen naar de M2 en toen werd ik 18. Het was zo rot, net geen Z-dressuur en waarom… omdat ik te oud werd voor de pony’s, niet omdat Josje het niet in zich had. Dit was zo balen en ik was zo dichtbij dat ik heb besloten om met mijn Josje tegen al die grote paarden te strijden. Ik moest nog 2 winstpunten om over te gaan naar de Z en boven verwachting had ik ze 2 wedstrijden later al te pakken. Dus: ik met een hoedje op (dat mocht toen nog vanaf het Z) tussen al die grote paarden. Mijn 3e wedstrijd in deze klasse had ik een winstpunt. Ik weet het nog goed: 208 punten, wat was ik blij.
Enige tijd na dit succes heeft Josje een ontsteking in haar lever gehad. Toen ook bleek dat ze last van artrose had heb ik besloten haar met pensioen te laten gaan. Ze heeft nog heel wat jaren genoten en is op 27 juli 2018 op 22-jarige leeftijd naar de eeuwige weilanden verhuisd.