Skip to content 
Het is toch altijd spannend, die eerste keer op pad met een nieuw paard. Mister is super braaf, doet geen gekke dingen en is altijd goed aanspreekbaar. Maar ja, een eerste keer is en blijft een eerste keer. De zenuwen gieren door mijn lijf. Hoe zal het gaan? Hoe zal hij reageren op de andere paarden in de cross?
Focus op rust houden.
Rust in het tempo, rust in mijn hoofd. Ik besloot alles laag te springen om onderweg geen twijfels te krijgen. Fouten zijn snel gemaakt door het welbekende “Zal ik toch maar een hogere sprong proberen?”-syndroom.
We begonnen met een foutloos springparcours, wat vertrouwen gaf. We zaten er lekker in; de communicatie was goed. Op naar de cross! De start was een beetje aarzelend, weg bij de rest. Ik voelde hem denken: “Wat moet ik doen? Waar gaan we heen?” Toen kwam de eerste sprong en zijn oortjes gingen naar voren. Alle twijfels verdwenen als sneeuw voor de zon. Hop, makkelijk over de eerste sprong. “Oké, nu terug naar draf. Even checken: kan ik remmen, kan ik sturen? Woh, een dikke modderplas! Kunnen we daar doorheen? Ja, gelukt!”
Zo gingen we verder tot hindernis 9, waar we een grote storing kregen en ik er bijna naast lag. Dit kan gebeuren, maar ik voelde de schrik in mijn lijf. Ik besloot deze niet te springen. Het doel was om vertrouwen op te bouwen. Problemen oplossen komt later wel. We gingen erlangs en verder, op zoek naar ritme, tempo en controle. Ademen, Denise, ademen! Door goed door te ademen krijg je je adrenaline onder controle en krijg je je focus terug op wat je wel wil. Fucus, focus op de volgende hindernis. De waterbak? Ook dat ging prima, in draf. Er stond een ruiter bij de waterbak en blijkbaar sloot ze zich bij mij aan. Bij de hindernis na de waterbak galoppeerde er ineens een groot paard naast me en Mister ging zich helemaal aan dit paard optrekken. Hij ging steeds schever, en ik weet niet wie op wie reageerde, maar voordat ik het doorhad, stonden we allebei stil voor de sprong.
Ik gaf aan de andere ruiter aan dat zo dicht op elkaar rijden voor mij niet werkt, en zij zei direct: “Ga maar voor.” Ik draaide een volte en ging verder. Dit ging prima, maar tot mijn verbazing zat ze bij de volgende sprong weer naast mij en dit veroorzaakte gelijk weer een stop. Hetzelfde gebeurde nog drie sprongen. Uiteindelijk heb ik maar gezegd dat zij maar voor moest gaan. Het is altijd spannend als een ander bij je weg galoppeert. Gelukkig ging dit redelijk makkelijk. Ik wachtte tot zij drie sprongen verder was en vervolgde toen mijn weg. Het ging meteen weer soepel. Het ritme zat er lekker in en de rust was terug. Focus op de volgende sprong!
Op het laatste veld stonden nog één dubbel en dan in het bos twee sprongen tot de finish. Tot mijn verbazing zag ik dezelfde ruiter stil staan aan het eind van het veld. “Focus op jezelf, Denise, focus op de dubbel.” Hop hop, die ging mooi. Ze stond er nog steeds. Hoe dichterbij ik kwam, hoe duidelijker ik zag dat ze precies op mijn lijn stond om het bos weer in te springen. Ik dacht: “Sommige mensen hebben ook talent,” maar besloot me er niet aan te storen. Er was ruimte genoeg. Ik reed een volte om haar heen en hoorde haar zeggen dat ze dacht dat ze precies in de weg stond. “Dat zou je denken,” schoot er door mijn hoofd. Nee, Denise, focus op wat je wél moet doen. Mister bleef goed bij de les, zag de sprong en ging er zo overheen.
Finish! Zonder kleerscheuren, een beetje voorzichtig, beetje rommelig, maar dat geeft niet. Het was ons eerste rondje.
Het doel was om in de eerste ronde vertrouwen in elkaar te krijgen, en dat was zeker gelukt.
Doel voor de tweede ronde:
alles in galop, behalve waar draf nodig is. Dus bij hindernis 9. En op het lange stuk even kijken of hij harder kan, plus de waterbak in galop.
Zo bedacht, zo gedaan. Tot hindernis 9 hebben we alles in galop gedaan, ook door de natte stukken. Ik pakte voor de zekerheid het bokriempje vast, voor het geval hij er ineens een sprong van zou maken maar hij galoppeerde er zo doorheen. Oké hindernis 8 voorbij, bij de bocht naar draf focus naar hindernis 9. Hij stopte opeens. Geen idee waarom, het was gewoon een dakje van riet. Hij draaide zich dit keer niet wild om, maar bleef stilstaan en kijken. We gingen even in stap naar de hindernis toe. Snuif, snuif, snuif. Even terug bochtje om en opnieuw, nog een keer proberen. En ja hoor, wat een topper! Bij de tweede poging ging hij erover. Dapper dier dat het is. Ik was zo trots!
Nu het lange stuk op, beetje gas geven. En daar ging hij! Jeetje, wat een snelheid. Ik had totaal geen controle meer. “Denise, focus! Focus op wat je wel wilt. Blijven zitten, remmen.” Tja, uiteindelijk moest ik toch trekken. Richting het einde van het pad zag hij iemand staan en dat was waarschijnlijk waarom hij afremde. Ik had weer controle. Nu naar de waterbak, gewoon in galop, beetje lef. En ja hoor, het lukte! Supergaaf. De baan was helemaal vrij van andere ruiters en hij galoppeerde foutloos door tot hindernis 20 en de finish.
Mega trots dat ik drie keer de rit kon rijden zoals ik het in mijn hoofd had. Alle onverwachte momenten onderweg goed aangepakt. Dit resulteerde in een vertrouwen boost in Mister én in mezelf. De storing op hindernis 9 was heel leerzaam; je groeit ervan. Een deuk in je ego oplopen en op dezelfde dag nog dichtplamuren, is goed voor je zelfvertrouwen. Het tempo op het lange stuk was ook goed. Ik had dan wel even geen rem, maar hij deed niets geks. Uiteindelijk krijg je altijd weer controle, maar het kan wel op het to-do lijstje.
Het ging gewoon top en smaakt naar meer!
Om een lang verhaal kort te maken: paard blij, baasje blij.
Video Cross Gorssel 2024
Vind je het leuk om mijn cross nog te zien? Check dan even de onderstaande YouTube-video en laat een duimpje achter als je het leuk vindt (ik heb de weigering op hindernis 9 eruit geknipt voor de oplettende kijker).
Heb jij last van zenuwen?
Gebruik deze drie tips om ze onder controle te houden:
- Maak een plan en houd je eraan. Zorg dat het plan haalbaar is. Het is beter om een iets makkelijk plan te maken en met zelfvertrouwen terug te kijken op je prestatie, dan te kiezen voor een te moeilijk plan die niet lukt. Dit versterkt je zelfvertrouwen en motiveert je voor een volgende keer.
- Blijf altijd gefocust op wat je wél wilt, vooral op een wedstrijdterrein waar veel afleiding is. Richt je volledig op jezelf en je paard en communiceer duidelijk wat je wilt. Laat dit niet aan het toeval over. Kijk niet te veel om je heen, maar focus op de richting waar je paard naartoe moet. Kortom, blijf je aandacht houden op wat je van je paard verwacht.
- Ademen. Bij bewust ademen daalt je hartslag. Je vertelt je lichaam als het ware dat het niet hoeft te reageren op bedreigingen. Hierdoor zakt je adrenaline en verbetert je focus.
